Tijd voor nog maar een blog - Reisverslag uit Piscadera, Curaçao van Michiel Klaassen - WaarBenJij.nu Tijd voor nog maar een blog - Reisverslag uit Piscadera, Curaçao van Michiel Klaassen - WaarBenJij.nu

Tijd voor nog maar een blog

Blijf op de hoogte en volg Michiel

26 Januari 2014 | Curaçao, Piscadera

Hey,

het regent momenteel, maar zoals in de tropen is dat zo weer voorbij gelukkig. Vernam dat het in NL zelfs sneeuwt, ben ik blij dat ik daar niet ben :D
Er is veel gebeurd de laatste tijd. Twee weken terug was op zondag iedereen uiteindelijk hier. Tegen die tijd had ik al redelijk wat op de pier en in het water gelegen. Dit was de dag dat ik voor het eerst zou gaan duiken in het rif van Curacao. Divegear aangetrokken en daar gingen we. Nu is deze baai nog geen eens zo mooi, maar toen vond ik het al prachtig. Vele soorten vissen, sponzen, zeewaaiers, kleine garnalen en natuurlijk koralen zag ik voor de eerste keer onder water. Het is ook echt helder hier, je kan zo naar 40m diep kijken als je net onder het oppervlak zit. Mijn fototoestel natuurlijk meegenomen en uitgeprobeerd, werkt gelukkig prima (dus de foto's die zien jullie nog wel). Zondag gingen we met zijn allen gezellig eten bij Hooks, wat zegmaar pal naast het onderzoekscentrum ligt. Eerst was er ook Happyhour (elke dag trouwens) en toen bleek dat onze leraar best goed kan drinken, de emmers bleven maar komen.
Maandag was het dan de eerste dag van de cursus op Curacao. We kregen wat praktische informatie en later gingen we weer lekker het water in, nu bij de Waterfabriek. Staat een hardere stroming, maar het rif is daar al wel een stuk mooier dan hiervoor. Ik herkende meteen al een aantal soorten die hij besproken had en zag al mijn soorten die ik ga gebruiken voor mijn onderzoek, dus kon niet beter. Het leuke was ook we konden gewoon zonder te zwemmen terug naar waar we vandaan kwamen. 's Avonds weer gezellig met iedereen op de pier om naar de ondergaande zon te kijken, terwijl de meesten van ons nog het water insprongen. Dit was trouwens ook niet de dag van Haico. Hij probeerde een kokosnoot open te maken op een muur en knalde met zijn hand op de muur. Dinsdag heeft hij nog gedoken, maar hij had zijn hand dus gebroken bleek later (hij zit op rugby dus heeft vaker wat dus deed hem niet veel pijn). Dit betekende voor hem dat hij dus niet meer kon duiken voor tenminste een week (hij vreesde zelfs het ergste).
Dinsdag kregen we een echt college over wat voor soorten er allemaal zijn hier op Curacao (kregen we een week later ook een tentamen over). Maar van een college leer je niet gek veel, want zoals altijd in de natuur zijn er uitzonderingen, dus we gingen weer lekker het water in om te duiken. Eerst 's ochtends naar de Waterfabriek en 's middags eerst langs zoutwatermarshes waar vele roze flamingo's stonden. Later naar Snakebay gegaan. Daar zagen we (slechts een klein deel van de groep) een pijlstaartrog op de bodem liggen (heb ik op de foto!). De leraar (Mark) zei dat het zeldzaam is om hier bij Curacao er een te zien en wij hebben dat dus mooi wel gedaan! :D Het rif daar was sowieso ook alweer een beetje mooier dan bij de waterfabriek. Later ook voor het eerst naar de supermarkt meegeweest. De huurauto's hier en eigenlijk alle auto's vallen van ellende haast uit elkaar. Alles maakt geluiden die het niet moet maken en vooral de huurauto's zijn slecht. Geen zijspiegels, dashboard en airbag die met nietjes vast zitten, deuren die niet op slot kunnen of ramen die niet dichtgaan. Vreemde geluiden vanonder de motorkap, crappy stoelen, geen gordels. Het rijdt nog, dat is eigenlijk het enige positieve. Dus daar ging ik dan, als de auto boven de 60 ging begon hij uit zichzelf te slingeren, schakelen kon pas naar zijn 2 als de auto 40 reed, anders viel hij uit en de rem was zo ongevoelig als maar zijn kon. Maar gelukkig kon Cas wel rijden en kwamen we dus heelhuids aan. In de winkel lagen producten uit bijna elke Nederlandse supermarkt, euroshopper, jumbo huismerk, markant, noem maar op ze hebben het. Spulletjes gehaald en toen de terugweg. We waren te ver doorgereden en moesten dus keren, nu moesten we linksaf. En je raadt het al, de auto begaf het deels, hakkelend waren we net op tijd voor andere auto's ons zouden raken. (geen paniek trouwens, een dag later kregen de jongens een automaat... die trouwens ook niet ideaal is aangezien 4 dagen geleden de benzineleiding lek raakte toen ze in Willemstad waren (moesten heel dat eind terug lopen dus)).
Woensdag kregen we nog meer les over koralen en dieper op de soortnamen. We gingen daarna naar Bluebay. Echt prachtig daar, je duikt langs een drop-off die tot ongeveer 70 meter doorgaat. Maar eerst moesten we een tijd zwemmen voor we naar beneden konden. Daar echt vanalles gezien, vechtende vissen en een baracuda die erbij kwam kijken of er iets te halen viel, vele garnalen, scholen vissen en most important koralen. Tot nu toe is dit ook mijn mooiste duik geweest. Maar helaas had Sebastiaan (zoals altijd) zijn lucht weer te snel opgemaakt. Om de een of andere reden gaat hij heel snel door zijn lucht in. Bij een halve tank raakte hij zelfs in paniek. Aschwin (andere leraar) maakte zich geen zorgen en was zeker bewust van wat er was, maar Sebas wilde meteen teruggaan. Als je hoger gaat neemt je luchtverbruik af dus had prima gegaan. Maar hij dacht dat anders, dus we gingen terug, hij ging nog naar Mark, maar die wist ook wel dat het prima nog kon. Uiteindelijk werd hij door een kwalletje gestoken en gingen we dus naar het oppervlak met zijn tweeën, moesten we nog verder terugdobberen. Hij had het prima kunnen halen, maar ja. 's middags gingen we nog duiken bij Porto Marie, daar ook weer vanalles gezien, maar toch iets minder mooi dan Bluebay. Al zagen we daar wel een ontiegelijk lange murene (je ziet ze hier echt heel veel, overal met hun koppen uit het zand stekend. Tevens ook veel Lionfish (koraalduivel), welke hier dus eigenlijk niet horen, maar echt mooi en gevaarlijk zijn... mensen hier vangen ze ook telkens en verkopen ze aan restaurants voor geld (krijgen zo'n 25 gulden per kilo, wat redelijk snel kan gaan).
Donderdag werden de foto's doorgenomen, alleen vanwege de vele foto's van anderen werden mijn foto's niet getoond. Hartstikke zonde, want ik had soorten die de rest allemaal niet gefotografeerd hadden en tevens ook wat zeldzamer zijn. Daarna kregen we ook de algen (joepie :s). Daarna duiken bij Boca Sami (bij Groot Sint Michiel). om algen te verzamelen. Het begon al goed met een zee-aal (zag eruit als een slang). Het stikte er ook best van de algen, dus genoeg om te plukken. Nu zag ik ook een heleboel kleine diertjes zoals zeeslakken, zeeëgels, enz. Boven wilden we vertrekken, maar het busje van Valèrie wilde niet starten, dus moesten de startkabels tevoorschijn komen. Ondertussen waren er een heleboel fregatvogels komen aanvliegen om te kijken naar of we vis hadden. 's Middags toonde Chris (doet nu stage tot april bij Kristen mijn begeleidster) Petra (mijn co-worker... doet een andere stage maar ook bij Kristen) en mij coral larvae onder een microscoop. Ze waren echt vrij moeilijk te zien, kleine oranje stippen in een witte omhulsel. Maar wel leuk om te zien. Later nog even algen geïdentificeerd en gekookt enzo.
Vrijdag was de dag dat Kristen eindelijk zou komen (ze was ziek en kwam dus later pas naar Curacao vanuit Minnesota). Ik dus richting haar gelopen om me goed voor te stellen en mijn stage komt zeker goed. Ze is echt heel chill (weet even niet goed hoe ik het anders moet verwoorden). Later weer gedoken bij de Waterfabriek en Kelly had zelfs een zeeschildpad gespot... ikke helaas nog niet, maar gaat zeker nog komen. Ondertussen weet ik mijn weg daar ook al prima en gelukkig vielen de golven dit keer meer mee. 's Middags waren we lekker vrij, althans ging ik dus met Kristen praten over wat praktische dingen. 's avonds was het BBQ tijd, ditmaal naar een andere winkel gegaan, wat meer een soort Makro was. Alles wat ik normaal in Amerika at kon ik hier ook vinden, dus leek wat dat betreft of ik weer in Flagstaff zat. De automaat van de jongens had ook kuren, soms viel hij gewoon uit, wat over het algemeen vrij lastig is met een automaat.
Zaterdag was het weer tijd om te leren, want maandag zouden we koraal identificatie krijgen en een tentamen. Het was echt lastig om te leren, je zit met warm weer binnen en zou liever iets anders doen. Ze hadden het beter ook al in Amsterdam kunnen doen, behalve het identificeren. Maar uiteindelijk heb ik voldoende kunnen leren voor mijn gevoel.
Zondag was het excursiedag, de helft ging naar Christoffelpark en de andere (waar ik bij zat) naar de Noordkust en Westpunt. Dus daar gingen we, eerst richting het vliegveld waar in de buurt vleermuizengrotten zijn. Deze natuurlijk gezien en vervolgens wat uitleg gekregen over het ontstaan van het eiland. Aan de Noordkust spoelt een heleboel aan en kennelijk gaan mannen van Curacao daar op zoek naar bessen van een bergplant uit Venezuela (zg. geitenoog) waar ze een ketting van maken om hun vriendin ten huwelijk te vragen.Deze zijn lastig te vinden, dus het geeft aan dat je er lang over hebt gedacht. Dus iedereen probeerde er een te vinden tussen de bergen plastic en slippers. Helaas geen gevonden. Doorgereden, terwijl Petra (begeleider) haar auto ook rare geluiden ging maken, alsof een band bij de motor aan het slippen was, naar een baai waar je schildpadden kan spotten van bovenaf. Dus deze ook kunnen zien. Tijd voor lunch, bij een tentje besteld wat er lag (anders duurt het eeuwen voor je het krijgt zeggen ze), typisch Antiliaans pasteitje met zoete deeg. Was zeker lekker. Door naar Westpunt, om daar een blowhole te zien, die omdat het water te rustig was helaas niet spoot. Om daar te komen moesten we echter door verschillende modderpoelen (terwijl het warm en al die tijd droog was). Dus de witte auto was niet meer wit. Tijd om weer te duiken, ditmaal Playa Kalki (een van de gezondste riffen van de Caribbiën). En er stonden inderdaad hele bolderwerken van koraal. Ditmaal zag Petra (mede-studente) een schildpad en probeerde mij hem aan te wijzen, maar helaas kon ik hem niet vinden. Terug naar Carmabi en weer geleerd.
Maandag was de dag, 's ochtends nog geleerd wat mogelijk was en 's middags al het tentamen. Identificatie ging goed (3 van 40 fout, waarbij eentje echt heel gemeen was). Tentamen ging redelijk, had weinig tijd gehad om te leren dus had beter kunnen gaan, maar we zullen zien. Daarna hing bijna iedereen bij de bar hiernaast om te vieren dat die toets erop zat.
Dinsdag kregen we les over de ziektes die in koralen en de zachte koralen gevonden worden in de Caribbiën. Vervolgens les over de PAM (een apperaat om de fotosynthese-activiteit te meten). Iets later zouden we dit zelf ook onder water gaan doen. Petra, Raffael en ik gingen samen naar beneden. Je moest een sensor 5 minuten op de zelfde plaats houden, wat nog best lastig is onder water, zeker omdat iemand anders het apparaat vast had. Tevens zijn er veel damselfish hier, die koraal afbreken en er een algentuintje bouwen. Ze zijn erg beschermend en eentje beet me dan ook constant in die 5 minuten (voelde meer als een kneepje, want is echt een visje van nog geen 10cm lengte). 's middags gingen we naar het Seaquarium, waar Valèrie meestal werkt om koralen te kweken en terug te zetten op het rif. Dit liet ze ons zien net als de rest van het park. Tussendoor nog even naar een duikboot die tot 300m diepte gaat, maar daar mochten we niet mee... jammer want er leeft echt veel kleurrijks diep in de zee. Later nog even terug naar het park en daar wat grotere dieren gezien, zoals ook nog een dolfijnenshow... blijven mooie dieren. Ze zwemmen hier ook telkens voor de kust kennelijk, maar heb ze een keer in de verte kunnen spotten. Kennelijk zitten er veel (net als schildpadden) rond klein-Curacao, dus daar ga ik in de komende maanden ook zeker nog heen.
Woensdag gingen we een transect identificeren bij de Waterfabriek. Ging echt prima, ben ook kennelijk een van de zuinigste wat betreft luchtverbruik, kom telkens met meer dan een halve tank terug boven. Dus kennelijk is mijn conditie top! Later gingen we rond de tafel zitten met Petra, Kristen, Anoek (doet ook haar stage hier) en Chris om te praten over het een-weeks project wat we moeten doen (nu al mee bezig zijn). Daarna druk bezig aan de presentatie, blijft zo echt weinig tijd over. Maar ach... Nog alles doorgesproken met Chris (wie we gaan helpen met ons onderzoekje naar het effect van benthic small invertebrae (kleine zeediertjes die op de bodem leven (bijv. heremietkreeften en slakjes)) op de survival van coral settlers (larven die al gesettled zijn op een tegeltje)) en Kristen en voorbereid voor de volgende dag.
Donderdag begonnen de presentaties al om 8. Iedereen moest vertellen wat ze gingen doen. Later zijn we al zelfs begonnen als een van de weinigen. We gingen namelijk kijken hoeveel koralen gesettled waren op een tegeltje. I.p.v. de microscoop gebruikten we nu UV-licht, wat echt veel fijner werkt, want ze fluoresceren dan. Heremietkreeftjes verzameld en ons experiment ingezet. 's Avonds gingen Chris, Robbin, Louïse, Brigitte en ik naar Mambo beach, naar de Greenhouse om te gaan eten. We gingen met 3 auto's, maar onderweg verloren we er een (de automaat wilde weer niet starten). De jongens zijn vervolgens wel weer verder kunnen komen trouwens. De tent naast de Greenhouse had een speciale gast, namelijk Ellen ten Damme. Wat zingt die ongelooflijk raar, maakt er allemaal gilletjes enzo bij. Maar wel goed gegeten, uiteindelijk.... duurde ook echt eeuwen voor we het kregen.
Vrijdag gingen we verder met voorbereiden. Eerst gedoken om te zoeken naar de andere invertebrae die we gaan gebruiken bij de Waterfabriek. Was echt leuk, maar toch best moeilijk om ze te vinden. We gaan namelijk zee-egels, diadema's (grotere zee-egels), fire worms (gebaard), lettuce slug (blauwe naaktslak... echt mooi), zeeslakken en de rood-poot en gestreepte heremietkreeft gebruiken. Alles moest natuurlijk in een andere pot, wat nog best een gedoe is onder water. De auto van Chris en Robin was trouwens bij een service bij de verhuurder gestolen geweest en later vonden ze hem terug (eerst dachten ze daar dat een collega hem mee had genomen) zonder accu en achterbankleuning. Vooral dat laatste is raar. Dus ik moest achterstevoren met mijn rug tegen de passagiersstoel in de auto tussen de duikspullen. Haico was donderdag naar het ziekenhuis geweest en mocht weer meer doen met zijn hand, dus hij wilde zijn verloren duiken inhalen. Dus ging ik duiken met hem gewoon hiervoor. Op een gegeven moment was het rif weg en was er veel zand, dus toen besloten we terug te gaan. Wel veel murenes gezien trouwens. 's Avonds onze larven weer geteld en daarna was het cocktailnight. Omdat de dames hadden verloren met identificeren moesten ze een drankje aan de mannen serveren. Dus een heleboel hadden er kennelijk al veel op, waaronder Chris. De helft ging daarna ook nog uit, maar ik zou gisteren beginnen met mijn advanced duikcursus.
Gisteren ben ik dus begonnen met de cursus, net als Kim, Noortje, Pim, Roel en een stel Amerikanen en een andere Nederlandse man. De diepduik zou de eerste duik zijn. De Nederlandse man (Gijs) had pas net zijn duikbrevet gehaald en ging dus meteen door, wat dom is naar mijn mening. Hij kwam dus aan het begin al niet omlaag en wat er op 30m gebeurde was heel erg. Omdat je dieper gaat moet je je vest wat meer vullen met lucht om niet naar de bodem te zakken. Het ging allemaal goed, het is verbazend genoeg nog steeds licht op 30m. Totdat Gijs bedacht dat hij meer lucht in zijn vest nodig had en dus omhoog schoot. Als reactie deed hij nog meer lucht in zijn vest en omdat je omhoog gaat zet de lucht in je vest ook uit. Dus hij schoot als een speer omhoog, wat heel gevaarlijk is aangezien je dan decompressieziekte kan krijgen. Gelukkig kon de instructeur hem nog grijpen voor hij aan het oppervlak was, maar dit betekende wel voor de rest ook het einde van de duik. Iets later gingen we weer het water in voor het tweede deel, de perfecte drijfvermogen. Na al die duiken had een ieder van ons dat al wel snel onder controle, maar leuk om te doen. 's Avonds zouden we ook nog een nachtduik gaan maken. Geweldig is dat, met zaklamp het water in. De maan scheen goed, dus je zag zeker nog wel wat zonder lamp. Maar 's avonds komen de tentakels uit de koralen en komt alles tot leven, speciale vissen en zeediertjes komen tevoorschijn. We hebben dan ook een stel reuzenkrabben, poetsgarnalen (van 20cm), octopussen en papegaaivissen gezien die zich verstopten en als dood lagen op de bodem. Maar het leukste waren nog wel de deeltjes in het water. Als je je lamp uitdoet lijkt het net of je in een sterrenhemel zwemt, zodra je de deeltjes aanraakt gaan ze licht geven wat echt een dromerig gevoel geeft echt prachtig. Bovengekomen was het weer BBQ tijd.
Vanochtend was het vroeg wakkerworden, namelijk 6 uur (11uur NL tijd). We gingen namelijk nu naar Christoffelpark. Daar gingen we achterin een auto met een gids scheurend naar mooie plekjes. Overal was groen en zee om ons heen echt prachtig. Veel hagedissen, iguana's en kolibries gezien en vooral prachtig weer gehad. Hij vertelde echt een hoop en het was dan ook hartstikke interessant. Om 2 uur al terug na ergens iets gedronken te hebben, met uitzicht over de zee. Gezwommen in de zee tot het begon te regenen, maar nu is dat al lang en breed weer opgehouden.
Komende week weer verder met het onderzoekje, veel duiken en volgende week zaterdag gaan we ook duiken naar een wrak en heb ik ook mijn advanced. Dus veel leuks staat nog te wachten.

Tropische groet,

Michiel

  • 27 Januari 2014 - 10:07

    Papa:

    Wouw jongen wat heb je al veel gezien en gedaan.
    Ik hoop dat je nog heel veel leuke dingen ga zien en doen.
    Sterkte met alle toetsen.

    Paps

  • 05 Februari 2014 - 18:50

    Tante Ingrid:

    Lieve Michiel, Wat een belevenissen!! Het duiken bij nacht lijkt mij ook geweldig, al die lichtjes die je onder water ziet. Toevallig hebben wij iets dergelijks net nog in een film (het leven van Pi) gezien. Ik dacht toen nog dat het fantasie was en niet echt, maar nu weet ik wel beter. Vandaag via Ben foto's gezien, die iemand anders van jouw groep op facebook gezet had. Ben zei ook: wat is het daar mooi. Hij zou er volgens mij zo naar toe willen.
    We wensen jou nog een fantastische tijd toe die je je leven lang bij zult blijven.

    Audoe, tante Ingrid

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Michiel

Hey, ik ben momenteel vrijwilligerswerk aan het doen ten zuiden van de Grand Canyon in Arizona. 3 maanden lang allerlei Ranger-taken uitvoeren XD

Actief sinds 09 Feb. 2012
Verslag gelezen: 1605
Totaal aantal bezoekers 14317

Voorgaande reizen:

11 Januari 2014 - 10 Juli 2014

Settlement van coral larvae naast de eigen soort

11 Februari 2012 - 11 Mei 2012

Ranger in Arizona

Landen bezocht: