weer eventjes terug

Zo daar ben ik weer,

de laatste dag Vegas begon "leuk". Er zou een gratis ontbijt zijn tot 11 uur. We stonden 20 minuten ervoor al in de rij en ja hoor... net voordat we aan de beurt waren werd het ontbijt gecancelled. Dus geen ontbijt. We waren het hier niet mee eens en probeerden beneden in een 24-uur ontbijtzaak om een gratis ontbijt te krijgen. En ja hoor... het hotel verontschuldigde zich en we konden gratis alles nemen wat we wilden. Dus de luxe schotels werden gekozen (waarschijnlijk veel beter dan wat we boven zouden hebben gekregen). Vervolgens de auto gezocht en terug naar Flagstaff. Zo sta je nog in de brandende zon van Vegas, komen we terug sneeuwt het in Flagstaff en is het ijskoud (Prrrrr). 's avonds weer naar de bibliotheek om mijn vorige verslag te schrijven en daarna naar bed. Dinsdag was een gewone dag, boodschappen gedaan (een grote kussen gekocht voor slecht 2 dollar! Awesome) en een beetje rondgelopen met Jasha en Carolin. 's avonds met Bianca, Rebecca, Jasha en Carolin gekookt en daarna alles gepakt voor Lake Mohavi.
Woensdag was het dan eindelijk zover. Iedereen die nog in het huis was ging op project. En om 7 uur sprong Michael binnen... Lake Mohave let's go! Matt, Jessica (2 supervisors in mijn huis) en Carolina (Zweden), Brian en ik gingen naar Lake Mohave. Nog langs de appartementen om de laatste op te halen en toen begon de 5 uur durende reis. We waren in totaal met 14; Lindsey (supervisor in ander huis), Charly, Tori, Antoin (France), Thom, Sam en Berry waren ook van de partij. Het meerendeel van de reis was dezelfde die ik een paar dagen ervoor ook al had afgelegd. We sloegen een zandpad aan de snelweg in en een uur later waren we daar (je kon al 45 minuten van tevoren the lake zien). Op een schiereiland zouden we gaan kamperen. Iedereen zette zijn tent op en hielp mee alles gereed te maken. Het was echt een prachtige omgeving vol wilde dieren (Ezels, Coyote's, Gieren, enz). Het water was helder blauw en op de achtergrond de bergen. Toen vertrokken we om nog een uurtje te gaan werken. Alles werd uitgelegd, de safety issues, the focus of our project (we zouden namelijk tamarisks verwijderen rondom muskieto's (geweldige bomen --> vol doorns, heb nog steeds genoeg krassen ervan) en het overtollige airoweed werd verwijderd (wat echt gigantisch veel was)). Als de tamarisks waren omgekapt zou de stam worden bespoten met herbicide. Na een uurtje slechts wat airoweed te hebben verwijderd gingen we weer naar het kamp. Het eten werd bereid en er werd een kampvuurtje gemaakt. Rond half negen lag iedereen al in bed. De volgende ochtend deed Mike (Michael) een wake-up call at 6:20 a.m. Iedereen ontbeet snel en we gingen weer naar onze locatie. De eerste volle dag. Het was echt ontzettend warm en na een dag te hebben gewerkt gingen we weer terug. Iedereen was helemaal bedolven onder zand en alle mooie nieuwe T-shirts waren al helemaal bruin. Dus maar in het meer gesprongen. Nou ja, gesprongen??? Er lagen een heleboel stenen en het water was echt ijskoud. Maar ja, ik was weer even schoon. Vervolgens weer hetzelfde riedeltje en weer naar bed. Al mocht ik vandaag mnet Matt koken, Jambalaya. Vervolgens the dishes gedaan en terug naar het kampvuur. 's ochtends en 's avonds was het trouwens ook koud, wat wil je... de woestijn! Je kon trouwens ook Vegas en Bullhead City zien, daar waren nl geen sterren te zien. Die nacht woei het ontzettend hard. Niemand kon slapen na 1 uur en was de volgende ochtend bedolven onder een laag zand. Gelukkig was iemand ons komen opzoeken. Terwijl we aan het ontbijten waren kwam een wilde ezel op ons afgelopen. Hij had ons kamp gevonden en was op zoek naar voedsel. We hebben hem echter niets gegeven, want a fed animal is a death animal (een van de lijfspreuken van Ace). Allemaal moeie gezichtjes op weg naar het werk. Eerst allemaal een safety issue genoemd en vervolgens stelde iemand the question of the day (iedereen gaf antwoord en verzon een stretch). Dit was btw een dagelijks ritueel. Vervolgens weer naar de exacte locatie gelopen en verder gewerkt. Het meeste wat wij deden was overigens takken en hele bomen wegbrengen naar een stapel, swamping. Meestal gebruikten we een fireline. Expres lange mouwen aangetrokken, maar nog steeds meer en meer krassen over mijn hele lichaam. Ik stond trouwens ook vaak direct achter de sawers (de supervisors) en stapelde alles op en hielp met alles te verwijderen. Maar zowel het airoweed als de tamarisk breken niet gemakkelijk en veren eerder terug. Oftewel elke dag werd ik tich keer in mijn gezicht geslagen door takken, heerlijk!! Vandaag mocht ik ook water gaan pompen met Carolina. We kregen 2 pompen met filters en moesten aan het meer gaan zitten en vaten vullen (gelukkig maar 3). In tegenstelling tot de meeste pompen, duurde het nu ongeveer 45 minuten om 1 jerrycan te vullen, en dan was een van de twee ook nog minder snel. Wel mooi de tijd om te praten en te genieten van het uitzicht. We waren te snel en hadden nog ruim 45 minuten voordat de rest terugkeerde van het werk. Daarna weer terug naar het kamp en naar bed. Die nacht alweer iets raars. 2 vans kwamen om half drie 's nachts aangereden en wilde kennelijk kamperen waar wij waren. Dit deden ze niet zachtjes, maar ze waren aan het schreeuwen. Vooral een vrouw die erbij was. Eventjes dacht ik dat ik me verslapen had en dat iedereen al op was, maar toen ik mijn tent opende zag ik de twee busjes wegrijden. Echt belachelijk. De volgende morgen had iedereen het hier dan ook over. Het was trouwens ook humpday, het midden van de week al. Weer ontbeten en weer verder waar we gebleven waren. Ondertussen hadden we al .25 acre gehad (een nieuw Ace record kennelijk). Weer was het warm en was iedereen vies op het eind, geweldig. Terug naar het kamp en vervolgens gegeten. Deze avond bleef iedereen langer op. Brian had zijn gitaar meegebracht en er werd vanalles gespeeld en gezongen. Eindelijk een echt kampvuurtje. Deze avond gelukkig niets raars. Weer verder waar we gebleven waren en na een lange dag weer terug naar het kamp. Jeux de Bouls gespeeld met stenen en een golfbal met een paar. Deze avond aten we burrito's. Iedereen was er echt de hele dag al over aan het praten. Ze waren ook best lekker. Met een paar anderen wat woordspelletjes rond het kampvuur gespeeld... hilarisch! Brain was ondertussen al in slaap gevallen en was hard aan het snurken. Vandaag was trouwens ook de laatste volle dag werk. Die avond weer het meer ingesprongen, blijft koud. Deze avond kon je ook een heel stel Coyote's in de omgeving horen. Ze maken echt de vreemste geluiden. De volgende dag was alweer de laatste dag werk. Niemand had brood, want dit was al met een boel koekjes en snacks verdwenen. Er was trouwens ook een muis die in staat was een dichte doos in te komen. Sommige dingen waren aangevreten. We zouden vandaag stoppen. Het aftellen was dus echt begonnen. Heel wat tamarisks werden nog snel omgezaagd en weggesleept. Toen was het over om 2:45. Weer terug naar het kamp om daar wat klusjes te doen. Sam en ik moesten water pompen, Yeah!! Onderussen begon het hard te waaien. We dachten dat het wel voorbij zou gaan, maar het begon zelfs nog harder te waaien. Sam en Thom waren niet in staat te koken en er was dus ook geen kampvuur. Gelukkig vonden we een redelijk windvrij stukje, zodat we later alsnog konden eten. Daarna ging iedereen snel naar bed. De volgende morgen stond iedereen om 7 uur op en begon zijn tent op te vouwen en alles in te pakken. Tevens ook al het zand (kilo's per tent) verwijderd. Alles werd ingeladen en toen was het wachten op de projectpartner. Dit duurde lang dus we speelde allerlei spelletjes. Twee ninjaspelletjes, rock-war (het favorite spel van Matt, je moet een steen balanceren en bij de ander eraf meppen) en de kraanvogel en pinguins (echt hilarisch om te zien, iedereen waggelend als een pinguin en als ze getikt waren flapperend als een kraanvogel). Vervolgens met Tori, Carolina, Thom en Antoin keien overgetrapt. Zo nu en dan slaakte iemand een kreet (verkeerd geraakt). Daar was ze eindelijk. The herbicide overgedragen en terug naar Flagstaff. Ondertussen nog gestopt bij In-and-Out Burger en om te tanken en na 5 uur waren we weer terug in het koude Flagstaff. Overall was het project at Lake Mohave echt geweldig. Al klinkt het misschien niet zo geweldig, er werd veel gelachen, hard gewerkt en iedereen kon goed met elkaar opschieten. We hadden ook het totale weekrecord en de supervisors waren meer dan blij met ons. Ze bleven vooral tegen mij zeggen dat I kicked some ass! Bij het kantoor alles schoongemaakt. Een paar wasden de auto en trailer van binnen en buiten. Een iemand het gasfornuis. Een stel andere de materialen, de dishes. Terwijl Carolina, Charly en ik de voedselboxen uitruimde en schoonmaakten. Vooral door het hevige waaien de dag ervoor was alles ontzettend smerig van het zand (gelukkig niet het eten). Daarna werd iedereen naar huis gebracht. Ik sprong meteen een van de drie badkamers in en genoot van mijn douche en scheerbeurt. Eindelijk weer helemaal schoon. Die avond gingen we met een stel een crewdiner houden in the Beaver Street Brewery. Mike, Jess, Matt en ik gingen al eerder en genoten van een huisgemaakt biertje. Vervolgens aan tafel en met zijn allen gegeten. Antoin en Thom kwamen ook nog opdagen (was niet op gerekend) dus ze moesten aan een andere tafel zitten. Daarna gingen Carolina, Antoin en ik naar the Greenroom. Ladies 80's night again, 25 cent drinks. Oftewel een dikke party en iedereen was van de partij (althans iedereen die 21 is). Om twee uur naar huis gelopen en vandaag om 9:00 uur was het superscrub tijd. Allemaal mensen met een hangover die aan het poetsen waren. En nu zit ik weer in de bieb. Het rooster voor de volgende week is nog niet op. Misschien ga ik dit weekend met Rebekka, Bianca en Jasha naar de Grand Canyon om daar echt te hiken en te kamperen. Maar dat moeten we nog zien. In ieder geval de groeten en tot snel!!!