Voordat ik ga!

Hello to you all,

in de laatste dagen is er weinig, maar toch weer veel gebeurd. Donderdag was een rustige dag. 's avonds zou ik met Jascha koken. We hadden geen idee en in de winkel besloten we het moeilijkste te kiezen; Pizza! Later zouden Rebekka en Bianca ons ook vergezellen en we zouden plannen maken voor de Grand Canyon. Sam en Dennis zouden ons ws vergezellen. De volgende morgen gingen Rebekka en ik om 8:00 uur naar Budget Cars, maar vanwege de Spring Break (3 lange weken :() waren er geen auto's meer beschikbaar. Dus liepen we door naar Cedar house om met de rest te overleggen. We zouden evt de arizona shuttle kunnen nemen van 13:00 uur, maar deze bleek ook al vol. Toen lazen we gelukkig dat je vanwege de Springbreak (Grrr...) langer van tevoren een goedkeuring om te kamperen moest halen. Wij bellen, maar het backpackers office opende pas om 13:00 uur. Wij bellen, elke keer on hold. Dus besloten we maar de volgende dag te gaan hiken rond Flagstaff.
De volgende morgen verzamelden we ons @ Amtrak Station. Jascha, Sam, Dennis, Rebekka, Bianca, Christine, Kaili (Estonia) en ik gingen naar de westkant van de stad. We hikten voor een kleine 10 mijl, maar het was ontzettend gezellig en toch ook wel mooi. Iedereen maakte ook grapjes alsof we wel in de Grand Canyon waren. We probeerden daarna koffie te halen, maar helaas het was toch ook een bar (dus 21 minimum leeftijd... Grrr). Christine en ik besloten naar het postkantoor te gaan om postzegels te halen. Dat was nog een enorme klus, achteraf bleek dat we er langs gelopen waren (de woorden Post Office waren verstopt achter een hoge struik). Echter deze bleek al dicht te zijn. Dus iedereen ging zijn eigen weg. Later die avond zouden Jascha, Sam, Dennis en ik samen koken. Daarna nog een film gekeken, terwijl ondertussen nieuwe mensen arriveerden. Er waren ook slechts pas een paar projecten bekend dus we vreesden dat we niets te doen zouden hebben. We begonnen al een beetje te plannen om naar the old Western cities te gaan.
Zondag spraken Sam, Dennis en ik af om naar Flagstaff Mall te gaan. We zouden de bus nemen, maar het bleek dat we 45 minuten moesten wachten. Dus wachten maar. Er hingen echt vreemde mensen rond het busstation, maar ja... De bus in en op naar the Mall. Even rondgekeken en een uur later waren we alweer buiten. Wat eten voor die avond gehaald en daarna alweer naar huis (maar eerst natuurlijk weer 45 minuten wachten op de bus). Stephan vroeg of ik zin had de volgende dag met hem, Arnaud en Jeroen om naar Monument Valley te gaan. De volgende morgen dus weer optijd op om naar Budget Cars te gaan, weer geen auto. We gingen dus maar voor een ochtendwandeling op zoek naar een andere rent shop. Uiteindelijk besloten we het te vragen in een tankstation. De dame gaf ons een paar telefoonnummers en we probeerden te bellen. Bij een zaak hadden we succes, ze hadden nog een auto. (probleem; was helemaal aan de andere kant van de stad) Wij hard lopen naar het busstation om de bus te nemen. We waren op tijd, maar de buschauffeur raadde ons aan niet daar te huren. Naief als we waren besloten we te kijken. De auto was aan de buitenkant vrij smerig maar van binnen ging het wel. Dus daar gingen we in de auto naar Monument Valley. Onderweg zag ik eindelijk de eerste grote indianenreservaat (gewone bungalows met pick-ups voor de deur midden in de droge woestijn). Alles in de buurt was eigenlijk gerund door native Americans. Bij Kayenta (2 uur rijden) hadden we eigenlijk moeten afslaan, daar kwamen we later achter. Dus we maakten een enorme loop om de Valley heen van nog eens 60 mijl. Ach ja, we reden nu Utah in en kwamen langs the Mexican Hat, The white Rocks en the valley of the Gods. Allemaal leuk om te zien. Vervolgens reden we het park in. Parkeerden de auto en liepen naar het museum/shop. Onderweg werden we achtervolgd door a limping dog and een andere hond die eten wilde (erg zielig, vooral the limping one). Binnen even rondgekeken en toen besloten met de auto langs de monumenten te rijden. Onderweg een aantal keren gestopt en Stephan, Arnaud en ik zagen olifanten in elke berg... tot ergenis van Jeroen. Onderweg nog meer zwerfhonden tegengekomen :(. Onderweg zag ik ook een grondeekhoorntje op de wacht staan. Daarna maar weer terug naar boven en naar Flagstaff. Even gestopt om te tanken en toen begon de ellende. Geen stroom meer in de auto (hetzelfde als 2 maanden terug in Luik). Dus uitgestapt en Stephan en Arnaud gingen naar een tankstation, terwijl Jeroen en ik een telefoonboek doorspeurden naar het nummer van Triple A. Beiden weinig succes. Wij geen nummer en de jongens werden niet geholpen, omdat de man bang voor ze was en dacht (vanwege Springbreak) dat we aan alcohol deden. De Sheriff bellen zou ook ws niet werken vanwege Spring Break en 4 jongens langs de weg met een auto zonder licht... geen goede combo. Zoals ik al zei werd het ook donkerder en kouder. Snel Alya van Ace gebeld. Ze zou ons komen halen en iets voor de auto proberen te regelen, de schat! 2 uur moesten we wachten. Ondertussen moesten we erg lachen en iedereen danste of zoiets om warm te blijven, terwijl er om ons heen de geluiden van wilde dieren te horen waren. We hoopten nu helemaal dat er geen sheriff langs zou komen en dan 4 jongens ziet bewegen langs de weg. Daar was onze engel. We stapte in en reden terug naar Flagstaff (waar we net iets voor twaalven waren). Snel naar bed om de volgende morgen (vandaag dus) naar de rent shop te gaan en de sleutel te geven en te zeggen wat er gebeurd was.
We zagen hier erg tegen op en hadden het helemaal met Alya doorsproken. We zouden Dann (een ex-politie agent) bellen als we in moeilijkheden waren. Alsof het niet beter kon stapten we in de bus en ja hoor... dezelfde chauffeur (voortaan luisteren we naar hem). Hij moest natuurlijk hard lachen. Bij de shop bleek alles heel makkelijk, we gaven de sleutel vertelden waar de auto was en zij stuurden iemand op weg. We kregen zelfs nog geld terug. Uiteindelijk dus goed afgelopen. Daarna zonder Jeroen ontbeten en terug naar Cisco. Nu even dit schrijven en morgen naar de Grand Canyon. 8 dagen kamperen en werken aan trails! Kan niet wachten.
Later